Eind 2015 telden we in België 372.000 langdurig zieke werknemers. Dit is een stijging van 41,5 % in vergelijking met 2009.

Als reactie hierop trof de federale overheid nieuwe regelgeving om zieke werknemers weer aan het werk te krijgen. De wetgever heeft de re-integratieprocedure ingevoerd, evenals een nieuw kader met betrekking tot ontslag wegens medische overmacht.

Het officiële doel van deze regelgeving is de werknemers zo snel mogelijk weer aan het werk te krijgen.

Volgens de eerste studies beslist de arbeidsgeneesheer in 71% van de gevallen echter dat de werknemers definitief ongeschikt zijn om het overeengekomen werk te hervatten en niet in staat zijn om bij de werkgever enig aangepast of ander werk uit te voeren. Als gevolg daarvan worden zij ontslagen wegens medische overmacht, zonder een vergoeding.

Meerdere studies tonen bovendien aan dat vooral de arbeidsomstandigheden zelf ziekteverwekkend zijn. De toenemende concurrentie en individualisering zetten de werknemers onder grote druk. In plaats van de oorzaken van de ziekte aan te pakken, schrijft de desbetreffende wetgeving zich in een algemene context van achteruitgang van de rechten van werknemers in. 

Welke lessen kunnen we één jaar later trekken uit deze nieuwe regelgeving?

Hoe kunnen de beslissingen van arbeidsgeneesheren en werkgevers worden aangevochten? Hoe kunnen we ziektes vermijden en waardige arbeidsomstandigheden creëren met respect voor de gezondheid van werknemers? Wat zijn de mogelijke alternatieven om de gezondheid en re-integratie van (langdurig) zieken te bevorderen?

Gedurende het colloquium zullen sprekers het woord nemen die behoren tot de academische, juridische, medische en syndicale wereld. Ook mensen uit de praktijk komen aan het woord.

Voor meer info en inschrijven: www.progresslawevents.net